Summer vibes! Wat doe jij tijdens je zomervakantie het liefst? Waar kijk je naar uit? Wat breng je mee terug? Ik neem je in mijn column voor Dagvoorzitter.nl mee in mijn gedachten over de zomer.
HET GROTE NIETS
Er staat een bijzonder event voor de deur: het grote niets.
Zes weken op telefoon en social media dieet.
En mijn hoofd uit.
Het duurt altijd wel even voordat dat me lukt.
Ik ben altijd vol ideeën, plannen, dromen, daden.
Ik gedij daar goed bij.
Vrije tijd moet ik plannen.
En als ik er dan in ga…. gedij ik ook daar bijzonder goed bij.
De beste plek voor “het grote niets” is voor mij Terschelling.
De tent, manlief, blije kinderen die zwetend over de camping rennen en af en toe ijs komen vragen.
Ik lees boeken, eet pondkoek en drink cranberry likeur.
Veel te zoet, maar het is de smaak van vakantie.
En ergens…. komt er dan een moment waarop ik mijn huurfiets pak en er ’s avonds even tussenuit glip.
Dan fiets ik naar het wad.
En kijk ik uit over dat grote niets.
De stilte kun je er horen.
Het zout proeven op je lippen.
Eindeloos ver kijken.
En dan ben ik dankbaar.
Voor het leven, voor mijn lieven.
En ook voor al het moois dat ik mag creëren in mijn werk.
Dat werk dat dan hééééél ver weg, een Noordzee, een Waddenzee ver weg, lijkt.
Maar ook zo dichtbij is omdat het zo verbonden is met wie ik ben.
Verhalen een podium geven.
Praten over wat raakt, beweegt, verwondert.
Het is mijn werk, dat wat ik leef.
En ze passeren allemaal, die tientallen online events en al die mensen die er waren.
Op schermen, maar zo dichtbij.
“Jij kruipt altijd overal tussendoor met je microfoon.”
“Het lijkt of ik deelgenoot ben in jouw huiskamer die podium heet.”
Het lijkt zo lang geleden.
Ik zie mezelf weer rennen door de zalen.
Overal tussendoor kruipen.
Weerspiegelt de zee wat komen gaat?
Ik kijk er naar uit.
Maar wil ook niet kiezen.
Want ook daar in die studio’s was er die vibe, die momenten waarop alles klopt.
Online, fysiek, hybride.
De vorm is slechts de vorm.
Het gaat mij om die inhoud: wat willen we delen? Hoe delen we samen?
Hoe neemt iedereen deel, maken we mee?
Het is een avontuur waar ik naar uit kijk: naar het blijven ontdekken van de betekenis van beleven.
En nu ben ik nog even hier.
In dit zeldzaam stille solo event.
Een meeuw krijst.
Ik proost.
Op nabij.
Ik proost.
Met cranberry likeur of vanavond misschien toch maar een lekkere Pinot Grigio.